نور خورشید عالم است علی
گل صحرای خرّم است علی
در زلالی چو چشمۀ کوثر
بروانی زمزم است علی
روی گلهای با طروات عشق
قطره صاف شبنم است علی
کعبه شد خانه ولادت او
عرش را نیز محرم است علی
ماجرای نَفَختُ من رُومی
لا جرم صاحب دم است علی
خُرّمی در بهار او پیداست
سبز چون ملک دیلم است علی
در هجوم مبارزان جهان
چون دژی سخت و محکم است علی
هود و زرتشت و عیسی و موسا
پیر ما نای آدم است علی
شیر بر دست و قامتی لرزان
در پی ابن ملجم است علی
اول و آخر نشیب و فراز
معنی شادی و غم است علی
در نظر گاه لاله صحرا
گل سرخ محّرم است علی
نام خود را خدا به مولا داد
لاجرم اسم اعظم است علی