چون علی از همه فراتر بود
سرگل عشق اهل باور بود
این خدا گونه وحی منزل عشق
ظاهر و باطن پیمبر بود
ظاهراً رنگ آدمیّت داشت
باطناً جبرئیل بی پر بود
می شکست از میانه بت ها را
چون علی از همه خداتر بود
واژه ها گر کند مرا یاری
گویم اورا در کجای دفتر بود
گفت مردی زمردم صحرا
که به دل آشنای حیدر بود
بخدای جهان خورم سوگند
که محمّد علی دیگر بود