یا محمد علیِ تو تنها است
شب پرواز حضرت زهرا است
چشم مولا دو چشمه آب است
همه بیدار و فاطمه خواب است
خواب و زهرا چه ژاژ گفتاریست
شب زهرا قرین بیداریست
آسمان خون ز دیده می بارد
در شب درد لاله می کارد
دره ها مه گرفته غم آلود
شعله غم نشسته بر تن دود
کوچه های مدینه خاموش است
آسمان و زمین سیه پوش است
زین شب و گریه های طفلانه
درد پیچیده در دل خانه
در و دیوار خانه گریان است
همه جایی صدای باران است
ای جلو دار روز رستاخیز
لحظه ای بهر کودکان بر خیز
ترجمان شهادت و ایثار
زن تاریخ و یکۀ اعصار
ای به شان تو آیه کوثر
نور چشم خدا و پیغمبر
گل آتش نشسته بر رویت
جای گل میخ در به پهلویت
کودکانی که گریه سر کردند
پدر خویش را خبر کردند
یا علی ما شریک درد تو ایم
آبرو دار رنگ زرد تو ایم
آسمان زمانه آشفته
صبر از خانه علی رفته
گر از این غم حکایت آغازم
داستانی زدرد می سازم
سوگ روز شهادت زهرا
راز تاریخ می شود افشا
قاتل ای آنکه کار تو خامی ست
کار زشت تو فوق بدنامی ست
از چنین کار و بار جا دارد
آسمان گر شکاف بر دارد
آه ای دختر پیمبر ما
ای گل آفرینش ای زهرا
تو که رفتی از این زمانه درد
بعد مرگت علی چه خواهد کرد
صبح فردا که صبح بیداری ست
یا علی اول گرفتاری ست