721

ته جله وز دره مه ده کشنده نزوندی چه کنده مه دل ده بنده
ته خاره ده مه ده تماشا دینده اشتره شونده وو مه ده وهانده

722

هچین آبرو داری جا وسرته مه یاری مه آبرو ده ببر ته
تمومی ده وو در ده توت بژی یه مه ره مشهور نومه ده پُر واکرته

723

وی یاره گلی بژی یه جوونه بلبل ده بوا تو کو تر بخونه
مه ده خوی هادار اگر پیر ببی یی ته ره یون دونیا دل لاشی نمونه

724

وی یار ببی یه وو سُوز و سه بلگه گل بارون ببی یه ادکی جلگه
خیل خون جا بشوین خا دستی بلا مه دوازنین واشی یی تنگه

725

جا صحرا ری ژی ین وی یاری خیل خون پینده جا بچینن توپا وو سوربون
هم دل خفه یه وو ادکی ده خون اشتره نزونون درون چه کنون

726

به یه یین دشت و صحرا گل بکالون انگشتک دی نون و سومه هاکرون
اگر ابر و هم گلی سر نواره هم هر دو چشومون وارش بوارون

727

نُه دولخی دله کی دره اینده مه دل و چش و جون نه ره خویینده
نه ژری چشمه سر هنار وگینده نه چش همه ترا مه ده وتین ده

728

دونیا ده مد هماردن یون وه مه ده دوازن
اگر دیم ته نمی یی مد خون دله وغالتن

729

کلیز دومو یون وه ده صاب ببی ین هم خاره قدمو سُه کاب ببی ین
دونیا پش دیم ببی یه تو ویننده نه گدا کتی وو ارباب ببی ین

730

مرتون دله ادر لُولو نکره هم کرمیک چو وو ده بی قو نکره
خاره آدم ببه ته چشی بلا یون مرتونی دله مد هو نکره

731

نه نه مه کیانوش مه دلی پاره ته خاره عروسی تد گل بواره
مرتون ده بواژین به حقی مولا مه سر بموه ده خا سر نیاره