697

مه کار و بار ببی یه کاتا بازی یکه کَروچ بنه کندی بسازی
هم مری وقتی مه هرزگی می کرد نی نُلفین به نون آهو وو تو تازی

698

گنوم بیی هچین ببی یی انجه مه دل ده نواژه گرمه خولنجه
دونیا آتش گینده خدای نکرته مه یون بسوته دل اگر برنجه

699

یوز پو کندی نداندی یاله مره هر چی نظره گیندی بونده تره
مه رفق مد وانن هم ده یی دله دکلو ندی یه ته وری وره

700

وارش دگرته دره ال ژننده نه تنی پیلکو بل بل ژننده
آسبه نوی کله یی نزم ده وتی زمین و آسمون ده نل ژننده

701

استو استو تو مه رسنده مه ره مه ده جلو وونده کی بنده دره
دکل حرف نژننده لال ببی یه ته تروک دوسی سه چه کنده دره

702

مه دل ده نواژه گو گو لو جاری یون خشکه سالی و یون بد بیاری
هوچو وناهاشته مه یون دوبیتی بلکشی بمونه مه یادیگاری

703

ادر ببرمی یی مه دل بترکه مه ده قربونی که خا کیی برکه
ته تن و سالم و ته دل وو شادون ته کاتون ده بوینی عرسو زومه

704

یون دونیا یا خدا بونده یا خرما یا کی دنو بونده یا دشت و صحرا
تو هسته مه امیدی هر دو دونیا الهی عه ببون ته بالی بلا

705

الهی عه ببو ته دستی بلا مه ده ماشین چونده بنده تماشا
ته کار وبار همی شه راست وریس بو امیرالمومنین ته پشت و پنا

706

مه ده وهاشته و لوک لوگ چه شونده استو استو بشه تو خسته بونده
ادر ته خاطری کباب ببی یی نزوندی دکلو زو نده نزونده

707

ته ویر مه سر آورته کی ره شونده مه دل ده بر نبرته کی ره شونده
دکلو مد ونه تینده ووشونده اگر مم قهر نکرته کی ره شونده

708

تو هجه پارد ه سو وو یل ندانده پیلکویی وری بل بل ندانده
آتش گیندی وقتی مه چشی دله مرتون وانن تو مه ره دل ندانده