685

هم می بمرتُه وو یتیم ببی یی نه یاله دار به یی دو نیم ببی یی
پشه بشه یون دو شه سالی دله مه ده وتی یون دیم نه دیم ببی یی

686

دوشه رویه ممو کناره کنده دیم وگارد ننده مه دل ده بمده
نزوندی مه چه کرته مر نوانده مه ده توت داری وری هوشننده

687

مه گاره یی پسونده ره بدی یه مه خرمنی گنوم ده وه بدی یه
هم گاره وو هم صحرا وو هم چشمه هم شیر وا وو هم شت ده له بدی یه

688

وی یاری شتی وری بر نداندی سرم سرونی دله سر نداندی
چون ساله اشتون مو خبر نداندی مه عیب یونه دکل مندر نداندی

689

مه دل دد دینده وو مه کش و وکو نزوندی چه ادر هاکندی لُکو
بسوتی پیندری دیگی یی چکو تا دیم وگاردنه ببی یی حکو

690

مه په ده بشکته ته دستی بلا مه دست ده بگی وو ببُه مه عصا
ته مه ده پیر کرته جاونون ره بوا نترسه عه تمو نگیندی تمخا

691

سی سلکی وری عه ناله داندی نه کاری بلتی نه طاله داندی
مه دل خوشه قدیمی وونی دله یکه رفقی هفتا ساله داندی

692

جزه لویی وری عه درگسندی وه یی دله دیندی عه دوزندی
اگر بواژه بمر عه مرندی همی یون مو مه یاری دل ده بندی

693

هیزلک نه بُه یه چه هیز وابی یه درسته آینه به یه ریز وابی یه
تمومی دونیا مون تو بوریژینده نصمه صبونی وری لیز وابی یی

694

لوسه مهرونی وری چه سینده دو چشو دوکالته مه ده وتینده
هر چی عه بنگیری مه چشی دله کس کاتونی وری مه دست وگینده

695

بیخوت مه ره هرم هرم چه کنده مرتون دله مه آبرو ده بنده
همی یونخاطری تو ادر سالی هر چی وزنده هجه نرسنده

696

تو کو دایم دره حق هو ژننده چه هر چی ره مرتون ده رو ژننده
عه نزوندی هشکین ته ره نوانن تو چه هرچی خونده لهو ژننده