661

مه دل تنگه مه دل تنگه مه دل تنگ دونیایی غم مه دل ده ژننده چنگ
یون خرته ره وو سنگلاخی دله مه بار سنگه مه بار سنگه مه بار سنگ

662

تندور ده گرم هاکه مه حمیر ورمه دعوت خواری داندی عه عُرسو زومه
مه عرسوده دره شوندا گودری نه قدی آینه ده دیندی دیم نمه

663

مه دل هجنی مه ره مست نکنده مه کاری سر یون دست نه دست نکنده
مه مشت هاووه دل وقتی حرف اینده ول چنه وونی وری وست نکنده

664

کیه نه خوننده با دله زاری نه صدا مه ده گینده دل نخاری
مه دل وانده بشون چمندی دله وی یاری وارشی وری بواری

665

نمسری بشون کوهی پادمون نه ترنه یی دله سفره وارونون
وارونون و پنرون و بخورون خدا ده ته خونا بدون بواژون

666

هم کلکی امستی تونگ ببی یه مه چش هم رزی وه یی گونگ ببی یه
چو کچا ده بیا گرماکه متده مه کره مه نظر گرمونگ ببی یه

667

آدمیزاد ادر بیچاره وو غُه بشو ایی ببو نه چیچه جُه جُه
ادر ممو دکُوی یه دکرته طام پورزوی وری مه دل ده لُه لُه

668

ته ره ده عیی کرته کی ره شونده نه دست جهندمه مگر نزونده
دیم ده وگار دن و اگر وگرده یهشتی بر برونی وره بونده

669

امشه صحرایی دله بار بگرته پسون وری مه ده نخشار بگرته
دله واشویی وو بدی مه شعری مه داری دیم ده یادیگار بگرته

670

دونیایی کار خل خلی خویه دانده ترسنده عیی ببو مه ده پانده
مه خبری وانده یون خاره رفق اشتره شونده وو مه ده وهانده

671

یکه غوغا ببه هم کیی برکه مه کاتونی می یا بمه هم پشه
نِه عمر و هر چی بُه آخر برسه یکه پنه په بُه تعبه ورشکه

672

تا پسته لِو ده قالی وارونندی ایبی یکه چله نِه ور چونندی
اگر تهرون ترا مه یار نیه یه همی امشه اشتونده خوت وونندی