625

نه کتی وو کی یه دره بُربنده مه دلو خلی خلی نه ره شونده
عه نزوندی مه کار به کی رسنده مرتونی غم دره مه ده کشنده

626

کاری هاکه خدا تد جون بواژه ته خاره ده اهلی ایمون بواژه
بره جون ته ده واندی صب ببی یه خا طلا ده په که اذون بواژه

627

وقتی دونیا ره غم و غصه خوندی اشتون پرون خجالت زده بوندی
خدا یا تو زونده نمومی عمر ده جز ته برکه هشکین برکه نشویی

628

هر چی بخای تمو خواندی خدایا نمازی سر ته ده واندی خدا یا
اگر دونیا ببو جا غم و غصه ته ده داندی چه غم داندی خدا یا

629

هم که ده سلی گافه گافه کرته مه غم و غصه ده اضافه کرته
مه دل مشته عه نزوندی چه کری یون دونیا یی مه ده کلافه کرته

630

نه دیفاری پرون بدی یه یله وتی ور نسره نه وله کله
اشتون ده واقو دار حصاری دله نقالکی نسره نوون جه تله

631

نه دونیاره شونن خا می و پشه خا ره وهارزنن یکه خلی که
شکری خدا بازم خا همره درن پشه مری جگا خا خاک و بره

632

خل ساله بشویی هم ده مون دوری خا سنگسری وون مو خلی جوری
اگر خا ده پینده مه ده بشناسین حاج خدردی علی مسینی پوری

633

نه نه نه نه نه نه ته بلا مه جون شُو آینه یی ته ره خونندی قاروون
اگر مه خون به یه یه ته واندی ته کاری سر بخون دتنی قربون

634

اگر تمومی صحرا نم ببه یه اگر هم روخونه زمزم بیه یه
اگر دریا ببو آل تر نکندی عه ترسندی مرتون ره کم بیه یه

635

آدم پیر وابونده هاکرین باور صبی گا وو کم کم بونده نمسر
نه ده لشه گینده صی سالی دیگر کس کاتونی وری هاکنده سر سر

636

ا ر بونی کس کاتونی بپر بپر زمین مو په بونن پیندری فنر
کم کم یال هابونن هاکرین باور پیری اینده هم که ده ژننده بر