601

اشتون نون ده خورش مو ور نکنده کاتون ده کیی دنو بر نکنده
جاباهم سازیگاری دانن اما نه دکلو هشکین مو سر نکنده

602

کته یی باد و بود ادر ببی یه مرتون وانن نه وله شر ببی یه
تمومی آدمون مو قهر هاکرته نه بد به یه انی بد تر ببی یه

603

قطره مد وانن مثلی طلایی بعضی وانن عه سر ندار بلایی
مرده مون مرده یی زنده مون زنده عه اشتره زوندی دو دیم کلایی

604

ته موی پینده رسن ته دیده شیلا ته جش ده عه بگردی مه شکیلا
چیچ بونده بخوری ته چشی پرون ته سفره یی دله عه یکه کیلا

605

آسمونی مه ره ماتم بیارته ستاره یی مچی مر غم بیارته
ادر بلا مه سر آورته وانده هرچی ته سر آورته کم بیارته

606

غم و غصه دره مه دل ده بنده مه دلی رزی دله غم کالنده
ممو چه کار دانده چیچ ممو خوانده بلا همه ترا مه ره وارنده

607

جم خو ده جم هاکه دچین تاوره وتی نه لا کته یی سر نسره
کتی وو شیطونه وقتی چو کنده نه ده واقو هادار تا تو نپره

608

اگر پینده اشتون ده یال واکرین وقتی که ره ای نین مهمون بیارین
پشه مرون ده چشی سر هو چی نین مستنه مس بابا ده خوی هادارین

609

قدیم وقتی مرتونی هامی که جنگ محکم میکه اسبونی دهنه وو تنگ
صحرا بر می شوین جا با دنگ و فنگ انون اسلحه به چو وو کلاسنگ

610

مه بمرته دل ره لُغُز نخونه اشتون ده مه دلی دشمون نزونه
اگر دکل مه ره ره وناکنده نه آینه ده هچین مه چش نوونه

611

مه هردوپه امستی لنگ ببی یه پیر آدمونی وری چنگ ببی یه
مه نر مه دل سه لتی سنگ ببی یه ادر هم ده ی کاتون ره تنگ ببی یه

612

هم صحرا ره وی یاری گل بیارته منقا لونی هو چو نه ده نخورته
امست ادر خاره وی یار ببیه هم پسونی دو جنگولو بدارته