517

زمستون ره فنر و قفت هگیرین دوشه چلک چله ره نفت هگیرین
جاونون مو واجب تر اولی پییز بشین کویر پسون ره چفت هگیرین

518

نزوندی تو ادر قمیش چه اینده عه دیم ته ایندی وو تو بوریژ نده
آخر تو شونده و مه ده وهانده کنغدونی وری مد اربیژنده

519

مرتونی واکرته ده تا نکرین اگر جاونون هاکرته خا نکرین
مرتونی کو انون یخدونی دله جُل گره بستی وو ده وا نگرین

520

مه جاجم ره هگی دبیت و ململ نه میون ده دکه نُه سوزه مخمل
عروسی یی لایه هر چی بکنده نِه ده خاره دژن ته بلا مه دل

521

هم مری بپته پیشین ره غَلِه جما بی یون دوری هم خاک و بره
هم می واندا تو کو طاقت بیارین به یه یه کاری سر ترا خا پشه

522

لیوکی حمیر ره تُشمیر نداندی نِه ده کی ره ببرته ویر نداندی
مه نظر امشه یون تندوری دله غیر از کلوچ و کال فتیر نداندی

523

ای غم غولی وری مه سر چه سر ته اندرو تو بد آدم مو دسرته
وانن هم دهی دله تد بر بکرته یون دونیا یی ویر ده ته سر آورته

524

کتی وو ده وتی ماتی ببر ته پسی چُرن دون ده نه وِه دکرته
نه ده تارکننده پینده درقین واندی نکره وانده مه چه کرته

525

پیری د وتی مه عسکه پوک ببی یه مه لُوشه کوکی زری چوک ببی یه
عه بمرتی ولی یون تاژه گی ها به جایی اَله سنگ بلوک ببی یه

526

نسوم و خور دیم ده جا ورف بگرته انی بعد از پیشین وارش دگرته
بنا بیه هچین وارش نه یه یه یون نعمت ده هم خدامو هگرته

527

نه صورت ده وتی چه مردنی یه قمبار بازی کنده انی انی یه
اشتون مال و پس و که و خون بون ده عاشخ موچی ی دله دوازنی یه

528

هم مری مستنه یی شوی هاکرته هژده ساله کته یی نید ببرته
مر تون نی پشتی سر وانن البدا یون پیره پلنگی روا بگرته