دوبیتی های سنگسری - شماره 493 تا 504
493
هم شُوچره قدیم نخُو برین به هم بخُسه جگا خُلی زمین به
هم کارخونه پش و چَر و چرین به یون دونیا هم نظر ده و سمین به
494
هم همسِی دوُته قَوِه وو پستک مه ره بیخوتره ژننده چشمک
نِه یاله مد بوات ته چشی بلا مه اُستو ند بوات بشه پدر سک
495
امستی بکالته نخو و مرجو مه بذ بختی بمه یکه دسته خو
نماشونی عه تا سر صاب ببی یی نه مه نخو بمونِه نه مه مرجو
496
امشه مه پسون ده سلی ببرته خا نزونین مه ده چه کار بسرته
مه یار بمی یَه وو سُه خوی دله مه کشون ده نخو مووژدکرته
497
ته انگشد یم طلا ده عه بگردی ته سری سر گیرا ده عه بگردی
ته سفره یی شرواده عه بگردی ته دستی چو کچا ده عه بگر دی
498
مه خاره چش امشه تُریک وابی یه یون یاله ره مه ره بریک وابی یه
ادر مه چشی اسوره برته مه بشکه وه تلُه آنتیک ببی یه
499
اگر چه مه بسوته دل خُلی یه ته کرمیکی مه ده آتش بژی یه
اگر چه مه ته خاطر جون بدی یه اما هجه ته قبولی نبی یه
500
مه دل ته خاره دُت ره خلی شونده دونیا به کامی ته هجه نبونده
اگر چه شو و روژ تقلا کنده ته یون کارمو مه چش وُه ونا خوندهُ
501
عُرسَک موشو وو تُستِه وو گریژدوم لُه بر اینن نمسر و نمشون
منقال یکه جگا ده دکنن زوم وای به خالی مرجو وو جو وو گنوم
502
ایزی عه بشویی بچینی کولک نِه دله بر بمه ول دوم دیمبلک
هوای ترا دگه یال یاله تیرک همی نوون جنی دُو سِه مه کلک
503
نزوندی چه سوتک گندی بوی اینده نِه دوی دره یون دونیا ده وگینده
وتیین هجنی آتش نگیره مه دل لمه یی وری خونده سینده
504
مه په چمشی دله ببی یه لِه مه زنبوری ببی یه موشی چله
اشته هاکرته کاره چیچ بواژی نزوندی عه کی مو هاکری گله
هم شُوچره قدیم نخُو برین به هم بخُسه جگا خُلی زمین به
هم کارخونه پش و چَر و چرین به یون دونیا هم نظر ده و سمین به
494
هم همسِی دوُته قَوِه وو پستک مه ره بیخوتره ژننده چشمک
نِه یاله مد بوات ته چشی بلا مه اُستو ند بوات بشه پدر سک
495
امستی بکالته نخو و مرجو مه بذ بختی بمه یکه دسته خو
نماشونی عه تا سر صاب ببی یی نه مه نخو بمونِه نه مه مرجو
496
امشه مه پسون ده سلی ببرته خا نزونین مه ده چه کار بسرته
مه یار بمی یَه وو سُه خوی دله مه کشون ده نخو مووژدکرته
497
ته انگشد یم طلا ده عه بگردی ته سری سر گیرا ده عه بگردی
ته سفره یی شرواده عه بگردی ته دستی چو کچا ده عه بگر دی
498
مه خاره چش امشه تُریک وابی یه یون یاله ره مه ره بریک وابی یه
ادر مه چشی اسوره برته مه بشکه وه تلُه آنتیک ببی یه
499
اگر چه مه بسوته دل خُلی یه ته کرمیکی مه ده آتش بژی یه
اگر چه مه ته خاطر جون بدی یه اما هجه ته قبولی نبی یه
500
مه دل ته خاره دُت ره خلی شونده دونیا به کامی ته هجه نبونده
اگر چه شو و روژ تقلا کنده ته یون کارمو مه چش وُه ونا خوندهُ
501
عُرسَک موشو وو تُستِه وو گریژدوم لُه بر اینن نمسر و نمشون
منقال یکه جگا ده دکنن زوم وای به خالی مرجو وو جو وو گنوم
502
ایزی عه بشویی بچینی کولک نِه دله بر بمه ول دوم دیمبلک
هوای ترا دگه یال یاله تیرک همی نوون جنی دُو سِه مه کلک
503
نزوندی چه سوتک گندی بوی اینده نِه دوی دره یون دونیا ده وگینده
وتیین هجنی آتش نگیره مه دل لمه یی وری خونده سینده
504
مه په چمشی دله ببی یه لِه مه زنبوری ببی یه موشی چله
اشته هاکرته کاره چیچ بواژی نزوندی عه کی مو هاکری گله