481

ته طامی دله یی چکو ببی یی کلیز دومو بُه یی وکو ببی یی
ادر بمه بشُه سال و زمونه سری پیری یکه حکو ببی یی

482

جوون بُیی عه کم کم پیر ببی یی وشون بُیی الونده سیر ببی یی
هر چی ده بلتی عه ویر واکندی یون ویمری یی دست ذلیر ببی یی

483

مه دل بترکه عه هُوچو نواندی اشتون درد ده دلی دله هاداندی
تو یکه نا ترنگی مو سرنده عه یون شولی بازی مو خوش نداندی

483

مه چشو یاله خون لته دسرته مه گل چشی گلون ده وِی ببرته
جا جین جی وون خاطر ویمر ببی یون یون وری عاشخی هچین وسرته

484

ببر می یی مه نی نی خون ببی یه بقلی تاریخی جیحون ببی یه
هر چی هم زندگی گرون ببی یه آدمونی قیمت ارزون ببی یه

485

کِرد بسی هامی که هم پشرونی شاه خوار می که هم خاکون و مرونی
جا پونصی حرف وشتر بلد نبی یون اربونی نه زمون و نه دورونی

486

تو هر چی بوینه عه جاده زوندی ولی هجنی مرتون رو نیاندی
با یون حرفا تو هسته شاهی ایمون ولی عه ته کل انگشتو نبوندی

487

ته دور ده بگرته مه گلی آلو بیرو الون بشون اَو تو پاپا لو
کس کاتونی وری صب تا نمسر نوون جه هاکرون موشا دوکالو

488

مه دل صب تا نمسر چنگ ژننده کس کس کاتونی وری ونگ ژننده
مه دیده یی جلو ده رنگ ژننده کاتون وری مه بر ده سنگ ژننده

489

پییز وقتی درین کویر ره شونین هشکین اشتون پس ده جوا واکنین
یکه پلو مال ده اشتونی زونین چکنه آدمون ده ویر هادارین

490

کته یی سر رشک و اسپز دسرتن نزوندی عه پینده آخر چه کرتن
دوا بژه تمومی له لویژ ده امست هچین وانن انون وسرتن

491

قیل نهاره نزون یا وقتی چاشته ادکی یونجه ده اشته بتاشته
هچین هشکین ره هو چو ونا هاشته اشتون کفت ده مه اشتره برکاشته

492

هم مری هُوُته مه ره پش شوال شوی نه سر دوُته اسبی مدخال
مس آدمونی وری ژنندی بال اما مه دل نواژه پیندَه غلبال