421

کوو خورشی وری تیژ ببی یی بَرَک بُیی هچین چِه نیژ ببی یی
نزوندی پیر ببی یی یا چه کرته اشون دوسی نقالکی گیژ ببی یی

422

مه آبرو ده مه پوری ببرته اشتون زندگی ده قمبار هاکرته
نزوندی چیچ بواژی چیچ نواژی یون کتی وویی دست چُر چله کرته

423

نُه خار خاره جوون ده عه بگردی جوونی پهلوون ده عه بگردی
صحرایی لاله گون ده عه بگردی شهیدی بی کوونده عه بگردی

424

چیچ خاطری مرتون مو قهر ببی یین هَشکین ده بوینین چپ چپ وِتینین
به یه یین جین جی وونی سر کش گیرین اشتون کشونی سنگ ده خونده ریژین

425

مه بر ده مه غم و دردی دبسته نه ده بوا ته ده بخدا وسته
عه هر جنی بوری ژیندی نُه انده مه سایه یی وری مه ده هانسته

426

هم خاکو ده نزون چه کار بسرته مه آبروده ده ی دله ببرته
بعد از پنج شش سالی کو نید ندی یه ادر مرتونی دله کفت مه کرته

427

نزوندی مه رفقی خفت چه کرته سه دری یی بَرون ده چفت چه کرته
نزوندی نه دیونه وونی وری مرتون دله اشتونده شفت چه کرته

428

خدا یا تد به هم ده یی مناره ته ده به آسمونی پر ستاره
یکه کاری هاکه دو روژه دونیا هم گَل چشی همیشه خون نواره

429

طامی دله نمک ده ویر واکرته یون شَله طامو ده وشیر واکرته
مه پور وانده همین اولمین لقمه هم مری مد غذا مون سیر واکرته

430

تو یی کو وُه ده هم وا پورزننده چه نجونده بار ده هوازننده
اگر اشتون مو یون وری هاکره قمبار بازی وری دوازننده

431

اگر نُه یونجه ده هاکره ریسه نه ده دینه دو شه شالنگ و کیسه
عه ته ره بژندی خاره خلیسه تو اشتون انگشتونده جا ولیسه

432

دکلو یون دونیا وفا ندانده یون بُو لروه چش حیا ندانده
خدا ده التماس کندی و واندی بی ته یون زندگی صفا ندانده