دوبیتی های سنگسری - شماره 337 تا 348
337
مه ده نوارزه واولِی بمونی للِ ی وری دله زاری بخونی
وقتی کو مه اشتونده ویر واکرته چه فرق کنده عه بزونی نزونی
338
قدیمی جگا یی کو مه چو کرته نزوندی کی یکه چله سو کرته
مه همره یی آدمون ده بواژین جا اشتره بشین مه والو کرته
339
بیرو بیرو بیرو ای با نجابت نکره هجنی ممو شکایت
تو ده ی دله دره عه شهری غربت اگر عه بمرتی ته سر سلومت
340
آسمونی هم بر ده بر بژی یه هم کیی لُه لویژ ده سر بژی یه
هم می و هم پشه هر دو ویمرن ملکموتی انونده پر بژی یه
341
بلا همیشه وُزنده مه پَسر مه ده بگیره وو هاکره پر پر
مه هر دو چش پینده مثلی دل جغر مه آقات ده نواژه تَل زقندر
342
ته ور سو هاکرته دو شه سماوار نه پرون دچینده رنگه رنگه بار
تا ته ده نواژن دله نقشین خوار تل پرو نبه وو بطوم ده هادار
343
مه دل نخاره وو مه ده ایچ اینده مه دل دله صدایی پیچ پیچ اینده
یون دونیا ده مه نظری بگرته نزوندی نه دونیا خا چش چیچ اینده
344
نزوندی کی میشُه حیرون و وش بُه یکه دریا یی وُه نه هر دو چش به
ادکی عمر شون ده رویی وری نِه کارو زندگی آلش گیلش به
345
مه دل ویمره وو مه دیده رنجور مه تُو کرته مه دیمو ببی یه سور
رزی دنو اگر ته دست رسنده مه ره بچین یکه قلاچه انگور
346
مه دل ده پش نده مه چش پرنده مه چش پرنده وو مه دل رومنده
اگر مه دل مو خلی کار هاداره یون بشکه وه کاسه مه دست سرنده
347
یون کتی وو یی کار نزون چه بونده بیخوت بیخوت نه مرتون مو کُونده
انگار کنده نه یون دونیا دنسته نک ناوری آدمونی واشونده
348
بعضی وون کار دایم دسبار بسپاره انون حرف بژه تن هوار هواره
انون دل جنگ و دعوا ره نخاره سال به دوازده مُه یون انون کاره
مه ده نوارزه واولِی بمونی للِ ی وری دله زاری بخونی
وقتی کو مه اشتونده ویر واکرته چه فرق کنده عه بزونی نزونی
338
قدیمی جگا یی کو مه چو کرته نزوندی کی یکه چله سو کرته
مه همره یی آدمون ده بواژین جا اشتره بشین مه والو کرته
339
بیرو بیرو بیرو ای با نجابت نکره هجنی ممو شکایت
تو ده ی دله دره عه شهری غربت اگر عه بمرتی ته سر سلومت
340
آسمونی هم بر ده بر بژی یه هم کیی لُه لویژ ده سر بژی یه
هم می و هم پشه هر دو ویمرن ملکموتی انونده پر بژی یه
341
بلا همیشه وُزنده مه پَسر مه ده بگیره وو هاکره پر پر
مه هر دو چش پینده مثلی دل جغر مه آقات ده نواژه تَل زقندر
342
ته ور سو هاکرته دو شه سماوار نه پرون دچینده رنگه رنگه بار
تا ته ده نواژن دله نقشین خوار تل پرو نبه وو بطوم ده هادار
343
مه دل نخاره وو مه ده ایچ اینده مه دل دله صدایی پیچ پیچ اینده
یون دونیا ده مه نظری بگرته نزوندی نه دونیا خا چش چیچ اینده
344
نزوندی کی میشُه حیرون و وش بُه یکه دریا یی وُه نه هر دو چش به
ادکی عمر شون ده رویی وری نِه کارو زندگی آلش گیلش به
345
مه دل ویمره وو مه دیده رنجور مه تُو کرته مه دیمو ببی یه سور
رزی دنو اگر ته دست رسنده مه ره بچین یکه قلاچه انگور
346
مه دل ده پش نده مه چش پرنده مه چش پرنده وو مه دل رومنده
اگر مه دل مو خلی کار هاداره یون بشکه وه کاسه مه دست سرنده
347
یون کتی وو یی کار نزون چه بونده بیخوت بیخوت نه مرتون مو کُونده
انگار کنده نه یون دونیا دنسته نک ناوری آدمونی واشونده
348
بعضی وون کار دایم دسبار بسپاره انون حرف بژه تن هوار هواره
انون دل جنگ و دعوا ره نخاره سال به دوازده مُه یون انون کاره
