313

یون هستی یی کتاب ده نخونندی چیچه بنوشته یه دکل نزوندی
هرچی نه خاطری دل گوش واکندی مه خدایی کتاب ده بر نبندی

314

صی سالی پیشی حرف ده عه نزوندی یون خاطری مرتون مدیون نبوندی
اگر چه خلی خاره عه بکندی پنجا سالی پیشی حرف ده ژنندی

315

نزوندی عه ادر کُلش چه کندی خوی دله خرنش خرنش چه کندی
اگر ویمر نی یی نالش چه کندی هرازی وُی وری خونش چه کندی

316

جوونی تا الون کو چَر وچینده خا جاونون ده مه چشی سر هوچین ده
خدا زونده یون پنجا شصت سالگی مرتونی گلدونی گل ده نچینده

317

بشین صحرا کاتون ره گل بچینین خا پشه مرونده پش کل هوچینین
تا زنده یین جین جی وونده هادارین شواره هاکرین و چر وچینین

318

بره وویی پسون ده چاق نکرته ادر سالی انونده داغ نکرته
با با ی وری اشتون ده قاق نکرته شکری خدا اشتون ده یاغ نکرته

319

بره وو فکر کنده نه کار ردیفه نزونده نه حواس جا پول و کیفه
کلاف ده جا مرتون نه سر اندینن ولیکن نه فقط مه سر حریفه

320

نمشون مه چله ده نمی که فو اشته نمی زنا چیچ پینده ببو
ادر بمه بشه ده مُه وو گوجو هم عمر تموم ببُه حپو چلپو

321

اگر پینده کاتونده بخُسنین آسنکی دله گو گو نواژین
شجاعت ده انوه ره یاله کرین انون چشی جلو ده گل بکالین

322

محرم بمی یه ماتم بگیرین دونیا ده خلی د ستی کم بگیرین
نمشونی چله وونده بکشین حسین حسین حسین ده دم بگیرین

323

مه زندگی جا تو بتو ببی یه نزوندی مه پیی چمش کشویه
مه تن دله مه لاولو خرت بشویه ادرمه دوُته و ادر بوته

324

چون وقته دد دینده مه هر دو زونه دبسته زونه ده دو یاله دومبه
هشکین مه ده وینن یون وری نالون وانن نه ده دبند گرمه خولنجه