301

عه عاشقی علی یی نوری عینی یعنی عه عاشقی ایموم حسینی
اگر پینده مه ده خاره بشناسین هم مری بواته غلوم حسینی

302

کسین و مسینونی دل ده بندی هر چی مه دل به یه یه خاره واندی
اشتون تُک ده دکل هنادارندی دستی دستی اشتون ره کار تنندی

303

هوا سرمه ببی یه دری چیندی یکه وِه مه ده بخوره سرندی
اگر تو مر دعا ها کره زوندی جوونونی وری ویمُر نبوندی

304

ته ره یی سر ده قالی وارونندی عه اشته یکه ته جلو بر ایندی
عه اشتون ده ته ره قربونی کندی وانده نِه بیرو وتی تر چه کندی

305

کات کویژونی نوم اولاد ببی یه ملا علی یی نوم میلاد ببی یه
مرتونی ینگ ادر زیاد ببی یه سُلفی قلم مه ره مداد ببی یه

306

خدا زونده تسلیمی شرع و عُرفی جا دیم وگاردنین عه خامو سُلفی
خا که وو خونبون ده عه واقو داندی اگر قبول کرین خا بری قُلفی

307

شهادت شهیدی تنی شوی یه انون شجاعت دیم کو خا بدی یه
خدا وا نده شهیدون ده بواژین بهشتی وُره ده خا دست وادی یه

308

محرم بمی یه فصلی عزایه عزاداری یی شاهی کربلا یه
آسمون و زمین با ناله وانده حسین بالا ترین خلقی خدا یه

309

مه چشو وقتی خُو دله په بونده مه دل جنگ کنده نمو والرزنده
ادر مه ده بیخوتی تارسننده یون دونیا یی ویر ده مه سر آونده

310

زمستون وقتی شونده وی یار اینده جوونونی وری مه دل ده بنده
وقتی یون دونیا ممو دسرنده مه دل خلی خلی اشتون ره شونده

311

هم مُی دره مه ره قَوِه دوژندا ماکا درُه مه ره جاکت وُژندا
امشه ورمزه وو هم خاره عمه برارز وونی شوم ره طام بژندا

312

با یون که وُه ده عه واپورزنندی وُه ده طامی وری دری بژندی
دوایم رنگه رنگه حب ده خوندی ویمری هر چی کندی خوی نبوندی