241

تا یون دونیا وو هستی بر قراره مه دل و جون نخاری ده کناره
نُه پس و خیل و داز و چشمه وو سنگ یون صحرا هم پشری یادیگاره

242

تا شوندی بیه یی هم نازنین ده مه ده وانده په بُه بر بشه مه که
واندی مه جون ده تر قربونی کندی ولی تو مه ده وانده نُه وری نِه

243

مه دل ته ره نخاره بیرو بیرو مه دونیا بی قراره بیرو بیرو
غریبی نکره ته چشی بلا وطن در انتظاره بیرو بیرو

244

هجه مرتونی رِه یی سر ننرین بیخوتره مرتون مو دنه سرین
سعی هاکرین مه حرف ده بر ببرین الهی هجنی بر بر نسرین

245

مه مربایی شکر مد بمی یه مه چشی سو مه یاله قد بمی یه
نزوندی مه چه کرته نُه زمستون پییز وانده خداده بد بمی یه

246

مه چش ده تا واکرته تد بدی یه ته باله ده اشتون ره سد بدی یه
هر چی ته بواته مه رد بدی یه تو خاره آدمه مه بد بدی یه

247

الهی هشکین ده بر بر نوونه صحرایی مرغون ده پر پر نوونه
عه مجنونی و لیلی مه ره وستُه زلیخا ده هچین مه سر نوونه

248

مه یار اینده نُه وُه ده چه واکرین کاتون ده با ودر شین رِه واکرین
اگر وناکرته چرینی تا ده نوونجه نکرین هم که واکرین

249

وانن هم ده محبت کم ببی یه نه قدیمی کارا جا جم ببی یه
وقتی یون ده کاتونی مه ره بوات عه بمری خلی مه غم ببی یه

250

امشه پینده تا نصمه شو بواری عه یون وری بُرمه ره دل نخاری
عه سالی دو هزاری یادیگاری نزوندی رفتنی یا موندگاری

251

هم ده یی وُه لوله کشی ببی یه نه پَسَر نفتی جگا گاز بمی ی
کتی وو مس باده کونه ببی یه ژینونی کار هچین راحت ببی یه

252

نصمه شُوی رمه ده ره بدی یه مه چشی آس بنو ده ده بدی یه
وارش بمی یه وو نمی خاطری مه خرمنی گنوم ده وه بدی یه