229

نزوندی کی یه هم گرماوه وونه نه کا ر هاکرته تن با دل و جونه
خلی آدم کته وو خوش زبونه تمومی آدمون مو مهربونه

230
سنگسری زبون خلی ویمُره هم ده یی زبون آسمونی خوره
کاتونده یاد بدیین و بواژین هر بری یادارا خاره کوُره

231

کوچه ده فرش کرین پلاس و قالی مه یار تاژه بمی یُه ادر سالی
تیلم دینین و همی نه تیلم بون مه یار ره خار کرین روون چنگالی

232

پسون ده برشوته ماشین هگرته قاطر ده هادی یه قارچین هگرته
جا کسین ده دینن یاله برشینن هم یاله د هادی یه کسین هگرته

233

صبی گاوو وقتی عه خُو په بوندی نمشون بونده وو دو ره خسندی
خدا زونده دکلو بنه کندی گشنده وه برون ده عه دبندی

234

همین انجو ته همره کاب دکندی توسا په کاتونی وری وزندی
خدایا غیر از ته دونیایی دله دکل هشکین زبون ده بر نبندی

235

توستون ها همیشه مختباتی زمستون دنبالی نقل و نباتی
اگر کو ته پرون مه حرف موننده دور از جونی خا ها هم ده یی لاتی

236

تنگه کوچه یی مستی پامناری زیارتی ایموم زاده ی چناری
نمک پروردی سالی دو هزاری چناری زندگی یی یادیگاری

237

هم پس امست خلی دلی بزیین لاغری پس جا ول و ویل ببی ین
ور کونی میرت کیی دنو بدی یه هم کرد دکل یون دور و ور دنی ین

238

خدا زونده خدا ده یال بدی یه نِه ده هزار هزارون سال بدی یه
ولی هر جه مه کار گره دسرته امیر المومنین ده گال بدی یه

239

ارمونی نه دونیایی بی مکافات نُه بندگی هاکرتن و نه طاعات
ملا جواتی سحری مناجات خدامون ها می که هر شو ملاقات

240

نماز هاکرین و روژه بگیرین فقیر آدمون ده هم ویر هادارین
یون خاره مُی دله هر چی بکنین آفطاری سر هم ره دعا هاکرین