37

مه بمرته دل ره قارون بخونین حدیثی خسروی خوبون بخونین
اگر پینده خدامون حرف دینین نما زون ده با دل و جون بخونین

38

صحرا ده وگرته گل و پاپیلو انون هوا درن اینن پرستو
انگار مه تن نسته تنگس و تلو لایی دله بوندی پهلو به پهلو

39

نُه رفی یاله بادد کی ببرته گلی ندیوه سایه د کی ببرته
یون کو کسونوین آخر بواژین پشیم بری رزابد کی ببرته

40

هم پیری و جوونی سن و ساله شکیلی و نخوشی در جماله
اگر چه خون هاکرته تن حرومه مه ده بکش مه خون ته ره حلاله

41

الله صفه ای پیری ا ستقومت جوونون ره هسته نشونی غیرت
ته دیم بنوشته یه با دستی قدرت محبت آی محبت آی محبت

42

خدا زونده میون و گُش نداندی پیی سنگین و مور جا کُش نداندی
جعده گری چون خلی خرته کاره بیا ببرتی حرف مو خوش نداندی

43

مرتونی کاچ کچا ده ونلیسین آدم ببین و دکل دنه خیسین
اگر پینده خا کار رویه نییه هر چی کو بکنین بریک بریسین

44

نُه روژی کو هم مُری مد بدارته یکه ساعت مه راحتی ندارته
به غیر از ته کو مه ره غم خارکرته هشکین مه غم و غصه ده نخورته


45

مه یکه یی مه پیر ده بر برآورته مه دلی حوصله ده سر آورته
مه یوسفی دو سال و آزیگاره خا یعقوبی ویر ده مه سر آورته

46

مه ریی سر دایم بز خو ووننده تو ادر یار دانده مه ده کوونده
وی یاری هوایه و عه نزوندی آخر تو مه ره یار بون ده نبونده

47

هم پیری قافله وانده مه یارون گوش هادیین مه حرف ده پیر و جوون
وا قو دارین اشتون ده دستی دزدون یکه تکه بگیرون و ره سرون

48

دونیا خلی دانده پستی بلندی یکه په چمش و یکه دُبندی
اگر تمومی دونیا ده مندین دکلو نبونده مه دلی پندی