49

اگر چه آسمونی یاله سنگه تمومی روژو شو حیرون و دنگه
اگر اشته بشو تا عرشی اعلا انی یکه طلایی چک به لنگه

50

از انجو تا به کرج خلی ره یه مه جلو دار مه کاتا و مه که یه
یکه دل انچو و یکه نوونجه مه دل یکه چمشی په به په یه

51

جاونونی ژیر پیی پلاس ببی یی خُلی وابی یی آس و پاس ببی یی
اشتون ده هوچو کرته شکری مولا خر خوار ورکونی دست خلاص ببی یی

52

هر کاری خارج از اندازه کندی مه دلی نوم ده صی دروازه کندی
نِه ور نرندی و هم که یی وری تمومی له لویژ ده سازه کندی

53

اربونی نه قدیمی ورا برین جاونونی خرج می ده دیگی وو ته چین
آخر سری پیرونی دعا می کرت می یاد جوونون ده خا کوم بر سین

54

صبی گا وو وقتی مه خورو درمه زمین و آسمون مه ره ببر مه
خا سر نیه یه در تمومی دونیا یون بلا یی کو امستی مه سر مه

55

بشین بر بده یین نه ژری استال استال ده دبندین وه ببو قتدال
نه وقتی به یه یین بشون تا صحرا هیزوم جماکرون درنه و کندال

56

ملا مر جُوو یی خبر بیارته واندا ته ژنی ته ره پور بدارته
خدایا شکر کندی ته دستی بلا بتر کی یی ادر مه غم بخورته

57

دکلو غم ندانده غم چه خونده اشتون جگا نسته هجه نشونده
اگر پینده لا نسره نقالکی یکه یا علی بواژه په بونده

58

یون دونیا نبونده مه دلی پندی یکه په گیوه وو یکه دو بندی
ادر کی روژ ادر بلا ویننی نمشون تا سحر سر واژه کندی

59

خدا یا ته زبون ده بر نبندی دنبال سرتی هشکین مو سر نکندی
هر چی بنا به یه ببو ببی یی از یون به بعد هچین وی تر نبوندی

60

چه خاره بخوتن سنگ و کمر تُس مه ده وانن بیرو هم پرون بخوس
مه ده گال دینده وانده چمندی رُس انون ده سر بده بیرو مه دست مُس