دوبیتی های سنگسری - شماره 97 تا 108
97
تندوری لیوکی حمیر ببی یی به جایی پنجی کش فتیر ببی یی
جا مرتون دست گله دانن ولیکن عه اشتون دلی دست ذلیر ببی یی
98
بیرو بیرو عه و تو چو ها کرون بشون توم سری بون یوز پو هاکرون
وگرده سر اگر ته رَه وگرده با هم بنرون گفت وگو هاکرون
99
مه ده وانن ته حرفی درز هاکرته مه تن وی شوشی وری لرز هاکرته
اگر اندروین ره بر بشویی ایزار پون صی پیرو ره نرز هاکرته
100
مه شهر ده هادی یه صحرا هگرته طوری ده هادی یه لمپا هگرته
مه یاری دل ده بشکته خاطری مه هر دو چش ده مم تمخا هگرته
101
دیم بلک و مهُر و اشتر مورجا اورس دارو انجیل و انُر پا پا
تمومی کوه و سنگ و چشمه و داز نماشون تا سحر کنن خدایا
102
هرچی مه گل بچینده ته ببرته آخر سری ته ممو قهر هاکرته
مه ده بکشته وو جاونونی پرون انی وانده مه دل ده درک آورته
103
نه کویی سر نکی آتش هاکرته نه آتش ره مه دلی غش هاکرته
ادر نه آتشی خونش هاکرته هم خیلی آدمون ده وش واکرته
104
محبتی دله دکل نمونین جین جی وونی قدر ده خلی بزونین
شو آینه یی پبین بشین قربستون خدا مرضه وون ره فاتح بخونین
105
ته سفره یی پنجی کش خلی بو زمینی خدا ته ره نلی بو
ته پشت و پناه و یار و یاور الله و محمد و علی بو
106
نزوندی چه مه حرف ده گوش نکنده اشتون ده مرتونی سر پوش نکنده
ته مه ره زهر دکرته مه واخورته تو چیره مه عسل ده نوش نکنده
107
دیونه ببی یی هوچو نزوندی هچین یون که وو خونبون ده کووندی
مه یار ادر هاکندا وو نزوندا نی دست آخر اشتون ده خوت وونندی
108
مه بری دم مه یاری گوت بژی یه هزار ره مه خاطری سوت بژی یه
یکه رِه پش واگردی یی خاطری تمومی پسته لو ده توت بژی یه