این شعر را بمنا سبت سال روز تولد حضرت محمد (ص) سروده ام

رنگ شالی بزونه دنیا ره کوه و دریا و دشت و صحرا ره

جنگل تش بهیته ره مونده هارشین این غروب دریا ره

چون به دنیا بمو پیمبر عشق پس بزو مریم و مسیحا ره

تخته های مقد س خارا درهرا ضبط هکرده نجواره

خنده ره سر دنه چو کبک دری باد پر پر هکرده گل ها ره

چون محمد بمو به فرش زمین جفت هکرده تموم تنها ره

تا بزو یک قدم در این هستی لرزه بیته حریم کسرا ره

تش بزو دامن بتان جهان بت و بت خانه جز کلیساره

پر بزونن زپهنه آبی هار شین کوچ سبز سیکا ره

شونه و گردنن که کشف هکنن رمز دیروز وراز فرداره

بوردمه بدردمه از آن بالا تا بچینم گل تماشاره

پر و بالی که زنده جبراییل قبضه هاکرده زیر و بالاره

حوریان بمونن به فرش زمین دم بدانن شه عرش اعلا ره

آسمانی کتاب بنوشته سوره حمل و نمل و طه ره

جشن و شادی بهیته در همه جا جای درد و غم و بلا ها ره

گته آدم بمو وچون ره بوو احترتم هکنین شه مولا ره

وه خاطر آدم صفی الله عرض تبریک بوته حوا ره

گر کسی هکنه وه ره حالی شیر هم سر دنه شه شوکاره

در چنین روز جغد کنه عقاب حق ندارنی بییری میچکا ره

روز سعد و مبارکی هسته شی دنه هر کسی شه کیجا ره

رنگ و رو بپرسته ظالم ره شو بهیته دکون دارا ره

همرهی کندنن در این هستی هد ف این بزرگ مانا ره

چون بمویه محمد عربی رنگ شادی بزونه صحرا ره

خونده از وچگی نخونده کتاب کتب رمز پر الفباره

چون بمویه محمد عربی رنگ شادی بزونه صحرا ره

...