دل که تنها حریم اقرار است
در چنین جا چه جای انکار است
دشمنی با همه به آسانی ست
دوستی با خدا چه دشوار است
هرکه آن روی سکه را دیده
به خدا از خدا خبر دار است
غم زده از دو چشم من بیرون
دیگر آئینه هم خبر دار است
در سیه مشق دفتر عمرم
نام او بهترین نوشتار است
نیست تکرار گردش ایام
فکر ما عادتش به تکرار است
سالیانم به غم شد و امسال
سال بالاترین نمودار است
به خط و خال دلبری زیبا
دل طاووسیم گرفتار است
گفتمش پیش من بمان ای عشق
گفت ای دوست وقت بسیار است
گفت رندی چه می کنی گفتم
ترک افیون که سخت دشوار است
روی درمان نمیپذیرد هیچ
این تمدن که سخت بیمار است
رونق گلفروشیم در شهر
گل صحرای پر طرفدار است