378 - بهانه
بهر بهانه بیا تا بهم سر بزنیم
بخانه های دل یکدگر دری بزنیم
دلم گرفه بیا در طریق مهر و وفا
بجای نیش زبان حرف بهتری بزنیم
بیا بکوی محبت که همچو پروانه
بدشت سبز بهار زمان پری بزنیم
برو سیاهی خود میدهم ترا سوگند
بیا بشوکت شب رنگ دیگری بزنیم
بیا که فلسفه مرگ را بهانه کنیم
برای مردم خود حرف دیگری بزنیم
بیا بجانب صحرای لاله رو آریم
بِرَغم فلسفه چرخ ساغری بزنیم