اگرچه در حرم کعبۀ معظمه ایم
میان اینهمه سرگشته کمتر از همه ایم
قلم بنام تو در مصحف یگانه نوشت
کتاب عشق تو هستی و ما مقدّمه ایم
خلاف گوشه نشینی که رسم مذهب ماست
کنار از همه اما میان همهمه ایم
میان اهل نیایش که سرد بنشستیم
خموش باد گران با تو گرم زمزمه ایم
فرود برف زمستانی است و در صحرا
نشسته ایم و تماشاگران این دمه ایم