347 - مجاز
سر و پا نیازم که نازت کنم
ترا قبله سازم نمازت کنم
شوم گل نیم سحرگاه عشق
ترا همچو یک غنچه بازت کنم
ترا دوست دارم چو محمود عشق
هواگیر کوی ایازت کنم
ترا با حقیقت کنم روبرو
خداوند عشق مجازت کنم
بیا تا به کوتاهی عمر خویش
گلی نذر زلف درازت کنم
بیا تا زصحرای پر رمز غم
تورا راهی شهر رازت کنم