همچو دریا از نمک سرشار باش
سفرۀ مرغان ماهی خوار باش
گرگی طبعت ندراند مرا
زمره انسان بی آزار باش
تلخی زهر سخن دشمن فزاست
نوش بی نیش شکر نیزار باش
در حصار کعبۀ دنیا پرست
زیر پا افتادگان را یار باش
هرزه پیچک ریزه خوار کس مباش
چون درخت میوه خوان سالار باش
خواب خرگوشی است آسیب زمان
ای شکار خفته همین هوشیار باش
همچو موج نور در مهتاب شب
مونس صحرای شب بیدار باش