هر کجا رفته ام نیاسودم
نه به تن تار مانده نه پودم
نی زیانم زیان و نی سودم
ای خدا پس چه تحفه ای بودم

****************

خوش بحالم که ترا بوسیدم
غنچه وا شده را بوئیدم
همچو گل در سحر سبز خیال
در گلستان لبت روئیدم

****************

دُر ز دریای سادگی سفتم
کهنگی را ز گرد خود رفتم
هرچه میخواستم بگویم من
در همین سادگوئیم گفتم

****************

همیشه آدمی بی تاب بودم
چو ماهی در ستیز آب بودم
چو بُردندم بکوی شب نشینان
دگر من روزها را خواب بودم

****************

خدا یا قوّتی تا پا بگیرم
ره دلداده صحرا بگیرم
بهشتی گر که خواهم عشقم این است
برای همرهانم جا بگیرم

****************

شبی را از تو ای مه یاد کردم
بیاد تو دلم را شاد کردم
ولیکن ناگهان چون طفل شبخیز
نشستم بی جهت فریاد کردم

****************

نسیم صبح دشت لاله خیزم
غزال وحشی مردم گریزم
نه بار خاطرم بیگانه ای را
نه در آزار یاران عزیزم

****************

به صحرا چشمه آب زلالم
بدریا گوهری روبر کمالم
نمیدانم چرا چون خویش بازان
همیشه در پی کار محالم

****************

تو نزدیکی و من دور تو هستم
تو خرمنگاه و من مور تو هستم
به ظلمت خانه تاریک هستی
تو نور و من علی نور تو هستم

****************

هوس ها را بدنیا می سپارم
گناهم را به عقبا می سپارم
گل یک روزه ام ای کودک دل
تو را هم دست صحرا می سپارم

****************

گنه آلود مخمور و خموشم
گدای کوچه گرد خرقه پوشم
غلامی بر در میخانه عشق
نمک گیر دو دست می فروشم

****************

صدایی از درون دل شنیدم
بدنبال صدا هر سو دویدم
چو از خود رفتم از فرط تکاپو
خدا را در کنار خویش دیدم