دنیا به چشم من, دل مردان باصفاست
زیبا و با نشاط و صمیمی و دلرباست
دریای آن بپاکی صد آسمان نور
خوان کرامتی که به بیگانه آشناست
یاران خلوتش همه صافی چو صاف عشق
آن کوچه گرد همهمه آرام جان ماست
دردش بروی دیده ما پا نهاده است
درمان آن حواله این باغ گلدواست
بر آسمان نظاره کن این خلق نور را
ای مردمان روی زمین ,پس خدا کجاست
اول قدم به خاک جهان عشق پا نهاد
زان رو چو کعبه قبله صد کهکشان دعاست
هرکس به راه و رسم بتی پا نهاده است
درراه عشق همسفر و پیر من خداست
دیگر زخویش رفتم ازاین خاکدان پیر
مارا سخن نمانده پس این صحبت از کجاست
صد آسمان محرم اگر آید و رود
دنیای ما قدمگه گردان کربلاست
صحرای آن به سبزی صد مزرع فلک
ای ماه بیکرانه همین گوشه جای ماست