آفرینش را زدنیا جای زیباتر کجاست
ازچنین طاووس زیبا مرغ رعناتر کجاست
در کویر خشک هستی تشنگان نام را
ازسراب تند بادی دل فریباتر کجاست
هرچه بالامی روم بالابلندی در رهست
آخرای بالابلا بالای بالاتر کجاست
هرکجا رفتم زتنهایی حکایت بود و بس
پس ازاین انسان تنهامانده تنها تر کجاست
هر کجاگشتم ندانستم که در دنیای ما
بیشهء طبع مرا طوطی گویاتر کجاست
جستجوگر را بگفتم من که جز پای طلب
رهروان را در طریقت پای پویاتر کجاست
رود را گفتم که ای سیاره دریا نشان
جز سرشک دیده دل پاک و شویاتر کجاست
با گلی می گفت در صحرا نسیم بامداد
آفرینش را زدنیا جای زیباتر کجاست