باز صبح است و وقت بیداری ست
باز درد است و رنج و بیماری ست
چاره کار را اگر پرسم
بهر دنیا سوال تکراری ست

********

دنیا شلوغ پلوغه
تا ریک و بی فروغه
به هر چه دل ببندی
بر گردنت یه یوغه

********

خونی که در عروقه
بر گردنت یه یوغه
می گفت کهنه رایی
دنیا همش دروغه

********

سایه گستر چون درخت بید باش
بهر مردم حامل امید باش
سرد خویی مایه افسردگی ست
گرم خو چون کوره خورشید باش

********

رفیق هر شب من مرغ چاهی ست
پناه من همیشه بی پناهی ست
گنه کاران خدا را یاد دارند
گناه بی گناهی بد گناهی ست

********

به هر جا کهنه استادی خدایا
حریف مردم شادی خدایا
تو خوبی با تمام خلق عالم
چرا با من گج افتادی خدایا

********

مرام من مرام تر زبانی ست
محبت کردن و شیرین بیانی ست
مقاوم باش همچون پهلوانان
سرشت پهلوانی پهلوانی ست

********

دوست دارم که او چو من گردد
من بدن او چو پیرهن گردد
غم ما رخت خویش بر بندد
شادی ما چو سر شکن گردد

********

ما به دنیای خود بدهکاریم
عشق مردم درون دل داریم
ما برای تمام اهل جهان
هر یکی یک درخت می کاریم

********

نگار من برایم حیله کرده
مرا در پای خود پا چیله کرده
همایی گر نشسته روی دوشم
به مشتی استخوانم پیله کرده

********

چو آئینه نشسته رو به رویم
چو سنجاقی که چسبیده به مویم
چو طوطی در تمام لحظه هایم
مرا وادار کرده تا بگویم

********

بخوان ای بلبل باغ وجودم
خروشی کن چو دریای کبودم
غریبی تا به کی فکری نکردی
من آخر یک زمان یار تو بودم