دوبیتی های شماره 2709 الی 2720
برایم زندگی هر لحظه عید است
و هر عیدی برای من سعید است
به چشم کم نگه کردن به دنیا
خدا را از مسلمانان بعید است
*****
چه راهی بود طی کردم خدایا
سمند عشق هی کردم خدایا
به جای عشق جان و زندگی را
فدای ملک ری کردم خدایا
*****
شبی که عشق را دیدار کردم
گله از زندگی بسیار کردم
به این کاری که کردم در شب تار
دل بیمار را تیمار کردم
*****
خدایا من چرا آشفته حالم
چو دستی گردن دنیا وبالم
به من گویند کمتر ناله سر کن
به این حالی که دارم چون ننالم
*****
سفر مردی به دشت روزگارم
چه سنگینه در این ره کوله بارم
همه با یار و در این دشت غم خیز
من آواره دلداری ندارم
*****
بی برگی من ز این و آن نیست
درد دل من ز دیگران نیست
من ضامن سر نوشت خویشم
تقصیر خدا و آسمان نیست
*****
تن من کوره آهنگرونه
ویا یک قله آتشفشونه
اگر چه پیر بدبینی ودردم
دل زیبا پسند من جوونه
*****
نگاه او به جانم آتش افروخت
در این آتش هزاران درسم آموخت
رهایم کرد با یک شعله آتش
مرا در کوره بی همدمی سوخت
*****
در آغوش خیالت چونکه خفتم
سخن از مردم چشمم نهفتم
ولی در کنج محراب محبت
زلیخا گفتم و یوسف شنفتم
*****
به دریائی که موجش سهمگینه
به مهتابی که نورش راه بینه
زهر طوفان مترسانی کسی را
خدا همواره با ایران زمینه
*****
چرا دل ها چنین سرده خدایا
چرا رنگ همه زرده خدایا
نرنجی گر که می گویم من از دل
عجب دنیای نامرده خدایا
*****
شما که آتشستان تموزید
مرا با آتش حسرت مسوزید
زدست اهرمن خویی سیه کار
دل من پاره شد آن را بدوزید